Στις ημέρες που οι επιχειρηματίες της Superleague καλούνται να αποφασίσουν αν θα ολοκληρώσουν ή όχι τη σεζόν, ο Βασίλης Σαμπράκος γράφει για την ιστορική ευκαιρία του ποδοσφαίρου να ξεχωρίσει σε μια εποχή απόλυτης σιωπής των υπόλοιπων ψυχαγωγικών θεαμάτων και να καταφέρει να βάλει τέλος στην εποχή της κοινωνικής αποστασιοποίησης στην οποία το έχει οδηγήσει εδώ και χρόνια η τοξικότητά του.
Η κουβέντα σχετικά με την επανέναρξη της ποδοσφαιρικής δράσης χωρίζεται σε δύο μέρη. Το ένα μέρος αφορά τις ανάγκες της αγοράς που ζει από αυτό. Το δεύτερο είναι σχετικό με τον τρόπο που πρόκειται να το χρησιμοποιήσει κάθε χώρα σε μια στιγμή ιστορικής δοκιμασίας. Τον τρόπο με τον οποίο θα το μεταχειριστούν οι κυβερνήσεις.
Όσα συμβαίνουν στην διάρκεια των τελευταίων εβδομάδων στην Γερμανία δημιουργούν στον παρατηρητή την εντύπωση ότι οι Γερμανοί θέλουν να συντηρήσουν μια γενική αίσθηση υπεροχής, με όρους κοινωνίας. Κάνουν branding (και) μέσα από το ποδόσφαιρο οι Γερμανοί. Θέλουν να πείσουν ότι είναι οι πρώτοι που βάζουν την κατάσταση υπό έλεγχο, αν όχι να πείσουν ότι δεν έχασαν τον έλεγχο. Για ακόμη μια φορά εργάζονται μεθοδικά, και όσο πιο προνοητικά επιτρέπουν οι συνθήκες και τα δεδομένα, προκειμένου να γίνουν οι πρώτοι που θα ξαναπαίξουν μπάλα. Οι πρώτοι που θα επικοινωνήσουν το μήνυμα ότι έχουν τον τρόπο, δηλαδή και την τεχνογνωσία αλλά και την πειθαρχία, και φυσικά μαζί και τους πόρους, για να παίξουν πρώτοι και να το κάνουν με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ασφάλεια.
Διαβάστε την συνέχεια εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου